Jako produkty w rozumieniu u.o.p.g.o. należy rozumieć:
• produkty zaliczone do rodzajów produktów wymienionych w załączniku nr 4a do ustawy, w tym te z nich, które stanowią część składową lub przynależność produktów stanowiących przedmiot importu produktów lub wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów,
• produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załącznikach nr 6–10 do ustawy,
• narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne;

Poprzez wprowadzenie do obrotu rozumie się pierwsze dostarczenie produktu na terytorium kraju w ramach działalności gospodarczej, odpłatne albo nieodpłatne, do celów dystrybucji, konsumpcji, stosowania lub użytkowania, w tym na potrzeby własne.

Jako przedsiębiorcę należy rozumieć przedsiębiorcę w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641 i 803), który importuje produkty, dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów lub wytwarza produkty i wprowadza je do obrotu, z wyłączeniem przedsiębiorcy wprowadzającego do obrotu narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne i prowadzącego działalność połowową w rozumieniu art. 4 pkt 28 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 22, z późn. zm.), w tym wprowadzającego do obrotu produkty pod własnym oznaczeniem rozumianym jako znak towarowy, o którym mowa w art. 120 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 324, z 2022 r. poz. 2185 oraz z 2023 r. poz. 588), lub pod własnym imieniem i nazwiskiem lub nazwą, których to produktów wytworzenie zlecił innemu przedsiębiorcy;

Jako wewnątrzwspólnotowe nabycie produktów należy rozumieć przywóz produktów z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wprowadzenia do obrotu.

Pod pojęciem pojazdy w myśl ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji rozumiemy pojazdy samochodowe zaliczone do kategorii M1 lub N1 oraz motorowery trójkołowe zaliczane do kategorii L2e, określone w przepisach o ruchu drogowym.
Przedsiębiorca wprowadzający pojazdy na terytorium kraju to producent pojazdu lub prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdów. Wprowadzenie pojazdu oznacza wprowadzenie po raz pierwszy na terytorium kraju w celu dystrybucji.

Jako wewnątrzwspólnotowe nabycie rozumiemy przywóz pojazdów z terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w celu wprowadzenia na terytorium kraju.

Jako import pojazdu rozumiemy przywóz pojazdu z terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej, w celu wprowadzenia na terytorium Polski.

Stacja demontażu pojazdów to zakład prowadzący przetwarzanie, czyli czynności podejmowane po przekazaniu pojazdu wycofanego z eksploatacji do stacji demontażu w celu demontażu, odzysku lub przygotowania do unieszkodliwiania. Proces demontażu pojazdów obejmuje następujące czynności:

• usunięcie z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów i substancji niebezpiecznych, w tym płynów,
• wymontowanie z pojazdów wycofanych z eksploatacji przedmiotów wyposażenia i części nadających się do ponownego użycia,
• wymontowanie z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów nadających się do odzysku lub recyklingu.

Strzępiarka to instalacja służącą do rozdrabniania odpadów powstałych w trakcie demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Poprzez sprzęt elektryczny i elektroniczny rozumie się urządzenie, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych, oraz urządzenie mogące służyć do wytwarzania, przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych, które są zaprojektowane do użytku przy napięciu elektrycznym nieprzekraczającym 1000 V dla prądu przemiennego oraz 1500 V dla prądu stałego. Numery i nazwy grup sprzętu oraz przykładowe rodzaje sprzętu należącego do grup sprzętu zostały wymienione w załączniku nr 1 do ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym
i elektronicznym.

Jako wprowadzenie do obrotu rozumie się udostępnienie na rynku sprzętu po raz pierwszy
w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czyli dostarczanie sprzętu odpłatnie lub nieodpłatnie w celu jego dystrybucji, konsumpcji lub używania na terytorium kraju w ramach działalności gospodarczej.

Wprowadzającym sprzęt może być osoba fizyczna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba prawna, która bez względu na wykorzystywaną technikę sprzedaży, w tym za pomocą środków porozumiewania się na odległość:
a) ma siedzibę na terytorium kraju i produkuje sprzęt pod własną nazwą lub znakiem towarowym lub wprowadza do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym na terytorium kraju sprzęt zaprojektowany lub wyprodukowany dla niego,
b) ma siedzibę na terytorium kraju i pod własną nazwą lub znakiem towarowym odsprzedaje na terytorium kraju sprzęt wytworzony przez inne podmioty; odsprzedającego nie uznaje się za wprowadzającego sprzęt, jeżeli na sprzęcie znajdują się nazwa lub znak towarowy wprowadzającego sprzęt, lub
c) ma siedzibę na terytorium kraju i wprowadza do obrotu w ramach swojej działalności sprzęt z innego państwa niż Polska,
– z tym, że za wprowadzającego sprzęt nie uznaje się podmiotu, który realizuje finansowanie na zasadzie wyłączności w ramach lub zgodnie z umową finansową rozumianą jako każda umowa lub ustalenia dotyczące pożyczki, dzierżawy, najmu lub sprzedaży odroczonej, odnoszące się do jakiegokolwiek sprzętu, bez względu na to, czy warunki tej umowy lub ustaleń albo każdej umowy dodatkowej lub dodatkowych ustaleń przewidują przeniesienie lub możliwość przeniesienia prawa własności do tego sprzętu, chyba że jednocześnie działa on jako wprowadzający sprzęt.

Poprzez baterie i akumulatory rozumie się źródło energii elektrycznej wytwarzanej przez bezpośrednie przetwarzanie energii chemicznej, które składa się z jednego albo kilku pierwotnych ogniw baterii nienadających się do powtórnego naładowania albo wtórnych ogniw baterii nadających się do powtórnego naładowania. Ustawa obejmuje następujące rodzaje baterii i akumulatorów: przemysłowe, przenośne i samochodowe.
Przepisy ustawy o bateriach i akumulatorach stosuje się do wszystkich rodzajów baterii i akumulatorów produkowanych i wprowadzanych do obrotu, niezależnie od ich kształtu, pojemności, masy, składu materiałowego, sposobu użycia oraz niezależnie od tego, czy stanowią przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów.

Wprowadzającym baterie lub akumulatory jest przedsiębiorca, który wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu baterii lub akumulatorów, w tym zamontowanych w sprzęcie lub pojazdach, po raz pierwszy na terytorium kraju.
Za wprowadzającego baterie lub akumulatory uważa się także przedsiębiorcę:
a) dokonującego importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia baterii lub akumulatorów na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej
b) który zlecił wytworzenie baterii lub akumulatorów, i którego oznaczenie zostało umieszczone na bateriach lub akumulatorach

Poprzez wprowadzenie do obrotu rozumie się odpłatne albo nieodpłatne udostępnienie baterii lub akumulatorów na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w celu używania lub dystrybucji.

Jako wewnątrzwspólnotowe nabycie rozumiemy przywóz baterii lub akumulatorów z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w celu wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju.

Poprzez import należy rozumieć przywóz baterii lub akumulatorów z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w celu wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju.

Poprzez wewnątrzwspólnotową dostawę opakowań/produktów w opakowaniach/odpadów opakowaniowych rozumie się wywóz opakowań/produktów w opakowaniach/odpadów opakowaniowych z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (w przypadku odpadów opakowaniowych wywóz powinien nastąpić w celu poddania ich recyklingowi lub innemu niż recykling procesowi odzysku).

Poprzez eksport opakowań/produktów w opakowaniach/odpadów opakowaniowych rozumie się przez to wywóz opakowań/produktów w opakowaniach/odpadów opakowaniowych z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej (w przypadku odpadów opakowaniowych wywóz powinien nastąpić w celu poddania ich recyklingowi lub innemu niż recykling procesowi odzysku).

Opakowaniem w rozumieniu ustawy jest wyrób, w tym wyrób bezzwrotny, wykonany z jakiegokolwiek materiału, przeznaczony do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji produktów, od surowców do towarów przetworzonych

Wprowadzającym opakowania jest przedsiębiorca, który:

• wytwarza opakowania
• importuje opakowania
• dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań
• dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy opakowań

Jako wprowadzającego produkty w opakowaniach należy rozumieć przedsiębiorcę, który wprowadza do obrotu produkty w opakowaniach pod własnym oznaczeniem rozumianym jako znak towarowy lub pod własnym imieniem i nazwiskiem lub nazwą, których wytworzenie zlecił innemu przedsiębiorcy. Wprowadzającym jest również pakujący produkty wytworzone przez innego przedsiębiorcę i wprowadzający je do obrotu oraz prowadzący punkt handlowy powyżej 500 m2, sprzedający produkty pakowane w takim punkcie lub prowadzący więcej niż jeden punkt handlu detalicznego o łącznej powierzchni handlowej powyżej 5000 m2, sprzedający produkty pakowane w tych punktach.
Wprowadzeniem do obrotu jest także odpłatne albo nieodpłatne udostępnienie opakowań lub produktów w opakowaniach po raz pierwszy na terytorium kraju, w celu używania lub dystrybucji. Za wprowadzenie do obrotu uważa się także import opakowań lub produktów w opakowaniach, wewnątrzwspólnotowe nabycie opakowań lub produktów w opakowaniach, dokonywane na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej.

Poprzez wytwórcę odpadów rozumie się każdego, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów (pierwotny wytwórca odpadów), oraz każdego, kto przeprowadza wstępną obróbkę, mieszanie lub inne działania powodujące zmianę charakteru lub składu tych odpadów. Wytwórcą odpadów jest również każdy, kto wytwarza odpady w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw, chyba że umowa o świadczenie usługi stanowi inaczej.

W związku z powyższym w praktyce zobowiązane do prowadzenia ewidencji odpadów, a co za tym idzie uzyskania wpisu do Rejestru BDO będą wszystkie firmy produkcyjne i przemysłowe, które w ramach swojej działalności wytwarzają odpady w ilościach większych niż wymienione w Rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów (Dz.U. z 2019 r. poz. 2531) (PDF 0.49 MB). Rozporządzenie wprowadza wyłączenia z obowiązku prowadzenia ewidencji dla osiemnastu kodów odpadów, przy ściśle określonej masie wytworzonych odpadów w danym roku kalendarzowym.